Ks. Piotr-Mieczysław Gajda, dr praw,  ur. 8 II 1927 w Porąbce Uszewskiej, święcenia kapłańskie  29 IV 1951 z rąk biskupa Jana Stepy, Kapelan Jego Świątobliwości (1974), Prałat Honorowy Ojca Świętego (2007), żołnierz AK awansowany na stopień kapitana.

STUDIA
Studia teologiczne WSD w Tarnowie.
UJ Wydział Teologiczny 1951 - magisterium
KUL , Wydz. Prawa Kanonicznego, 1951 – 1954, doktorat z prawa małżeńskiego.
Rzym, Uniwersytet Gregorianum, 1972 r. i 1983 kurs w zakresie prawa kanonicznego.

PRACA DUSZPASTERSKA
Wola Przemykowska 1951 (zastępstwo za chorego proboszcza)
Tarnów, katedra 1957-1959, wikariusz i katecheta.
Błonie, rektor kościoła seminaryjnego, katecheta.
Tarnów, kapelan Sióstr zakonnych Sług Jezusa (od 1974 r. -)

PRACA DYDAKTYCZNA
Tarnów, Liceum Technik Plastycznych i Zespołu Szkół Zawodowych
Tarnów, Małe Seminarium 1959 – 1963.
Tarnów, Seminarium Duchowne 1963 -1972 – wykładowca liturgiki, 1975-1979 – wyk. Homiletyki.
Sędziszów Małopolski, Seminarium Duchowne oo. Kapucynów (1966/67)
Rzeszów, Seminarium Duchowne, 1993-2007.
Promotor kilkunastu prac magisterskich.

INNE  FUNKCJE
Kapelan i sekretarz Biskupa Tarnowskiego Jana Stepy (1954-1957).
Obrońca węzła małżeńskiego w Delegowanym Sądzie Apostolskim III Instancji w Tarnowie (1955-1960)
Wikariusz Sądowy (oficjał Sądu Biskupiego), (1973-1992)
Sędzia audytor w Sądzie Biskupim od 1992 r.
Delegat Biskupa ds. dokształcania sióstr zakonnych w DT (12 lat)
Zastępca Przewodniczącego Komisji Głównej i Przewodniczący Kolegium Redakcyjnego IV Synodu DT (1981-1986)
Współredaktor I Synodu Diecezji Rzeszowskiej.

PRACA NAUKOWA I POPULARYZATORSKA
Autor zamieszczonych niżej publikacji
Uzyskał godne uwagi uznanie ze strony Prefekta Kongregacji Wychowania Katolickiego kardynała Zenona Grocholewskiego: „Ks. Prałat dał się poznać jako ceniony kanonista, a nade wszystko jako szlachetny kapłan, który głosi i promuje Bożą prawdę…”.

WSPÓŁPRCA  Z  LAIKATEM
Kapelan Okręgu Tarnów Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, członek Zarządu Koła w Tarnowie, znany i ceniony za wygłaszane płomienne kazania ukazujące źródło mocy tkwiące w głębokiej wierze i przybliżające historię Polski, bohaterów narodowych i ich czyny. Weteran Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej. W dowód zasług za ukazywanie dziedzictwa wielu pokoleń Polaków i niezaprzeczalny wkład w budzenie uczuć patriotycznych oraz dawanie świadectwa wierności ideałom zawartym w słowach: Bóg - Honor – Ojczyzna, uhonorowany Szablą Niepodległości przez Obywatelskie Porozumienie Osób i Organizacji na rzecz Tradycji i Niepodległości.
Od lat współpracuje z Klubem Inteligencji Katolickiej, gościł w Klubie wiele razy, bezinteresownie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem. Będąc świadkiem wielu wydarzeń, jakie miały miejsce w Diecezji chętnie przybliżał klubowiczom historię Kościoła Tarnowskiego.

Szczegółowy biogram
Ks. dr Piotr-Mieczysław Gajda, ur. 8 II 1927 w Porąbce Uszewskiej, żołnierz AK, trzy klasy gimnazjalne w konspiracji; należał do AK (stopień kapitana otrzymał w 2014 r.), po wojnie wychowanek Małego Seminarium w Tarnowie, matura w I. Gimnazjum i Liceum w 1946, święcenia kapłańskie 29 IV 1951 z rąk biskupa Jana Stepy. Magisterium z teologii na Wydziale Teologicznym UJ w Krakowie 1951, zaś po odbyciu studiów specjalistycznych na KUL (1951-1954), doktorat z prawa kanonicznego. W latach 1954-1957 kapelan, sekretarz i kierowca bpa J. Stepy. W ll. 1955-1960 obrońca węzła małżeńskiego w Delegowanym Trybunale Apostolskim III Instancji w Tarnowie. 1957-1959 wikariusz w parafii katedralnej w Tarnowie; na zlecenie proboszcza ks. inf. Jana Bochenka kierował pracami remontowymi w katedrze (zbijanie tynków i nakładanie nowych. polichromia); uczył religii w Liceom Technik Plastycznych i w ZSZ (ul. Brodzińskiego) w Tarnowie.
         26 VI 1959 mianowany notariuszem Kurii Diecezjalnej w Tarnowie i ojcem duchownym wychowanków Małego Seminarium. Po likwidacji tego Zakładu przez władze komunistyczne (przy stanie 119 wychowanków) w 1963 r. biskup zlecił mu wykłady z liturgiki w Wyższym Instytucie Teologicznym w Tarnowie i obowiązki rektora kościoła „seminaryjnego” w Błoniu. Wprowadzenie reformy liturgicznej w Diecezji po Soborze Watykańskim II odbyło się przy wielkim jego zaangażowaniu. Przez szereg lat wspomagał biskupa diecezjalnego w dziele odnowy liturgicznej, jako wykładowca liturgiki i sekretarz Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. Utrzymywał żywe kontakty z pionierami odnowy soborowej w Polsce: z ks. prof. W. Schenkiem i ks. prof. F. Blachnickim (obecnie sługą Bożym). Napisał kilkadziesiąt artykułów na tematy dotyczące prawa kanonicznego i liturgii. Przez jeden rok wykładał liturgikę w Seminarium Duchownym oo. Kapucynów w Sędziszowie Młpl.
             W roku 1972 był słuchaczem „Cursus renovationis iuris canonici” na Wydziale Prawa Kanonicznego w Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i po jego ukończeniu został mianowany (11 I 1973) oficjałem Sądu Diecezjalnego w Tarnowie, a następnie (10 II 1973) delegatem biskupa ds. dokształcania Sióstr zakonnych w Diecezji (wykłady i homilie co miesiąc w Tarnowie, Nowym i Starym Sączu oraz w Kończyskach k. Zakliczyna (do 1985). Mianowany wikariuszem sądowym (oficjałem) sądu diecezjalnego w Tarnowie objął ten urząd w styczniu 1973 r. W lipcu 1974 r. przeniósł się z Błonia do Tarnowa. Po raz drugi brał udział w „Cursus renovationis...” w 1983 r. Dostosował do wymogów nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. wszystkie druki i formularze dotyczące procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa. Z akomodowanych druków i formularzy skorzystało szereg sekretariatów Sądów Diecezjalnych w Polsce. Jako oficjał i sędzia przesłuchał ok.16 tysięcy świadków i stron procesowych, brał udział w ferowaniu ok. 700 wyroków, które w latach 1973-1992 w poważnej większości redagował. Wysłał do Stolicy Apostolskiej 70 wniosków o udzielenie dyspensy od małżeństwa ważnie zawartego a niedopełnionego. Sygnatura Apostolska z uznaniem przyjmowała jego coroczne sprawozdania. Nigdy nie otrzymał z Watykanu zwrotu akt do uzupełnienia ani jakichkolwiek zastrzeżeń. W latach l974-1978 uczył homiletyki alumnów SD w Tarnowie. Podejmował trud głoszenia rekolekcji w kilkudziesięciu parafiach Diecezji i poza nią, oraz rekolekcji zamkniętych dla kapłanów. Ponad 100 razy wygłaszał prelekcje-katechezy kandydatom do małżeństwa.
             Miał poważny udział w IV Synodzie Diecezji Tarnowskiej w ll. 1982-1986. Pełnił funkcje: zastępcy przewodniczącego Komisji Głównej i Przewodniczącego Kolegium Redakcyjnego, które trzygodzinne spotkania robocze odbyło 130 razy. Owocem jest zbiór statutów wydany (najpierw na powielaczu a następnie) drukiem w 1990 r. pod tytułem: IV Synod Diecezji Tarnowskiej.
        Po zwolnieniu z obowiązków oficjała w sierpniu 1992 r. pozostał na stanowisku sędziego audytora i na prośbę biskupa K. Górnego podjął wykłady z prawa kanonicznego (1993-2007) w nowo utworzonym Seminarium Duchownym w Rzeszowie, gdzie cieszył się wielkim uznaniem. Był promotorem kilkunastu prac magisterskich, zaangażował się też w redagowanie statutów I. Synodu Diecezji Rzeszowskiej; biskup ordynariusz K. Górny w liście do niego z 10 I 2005 napisał: „Uprzejmie proszę o przyjęcie egzemplarza... Pierwszego Synodu Diecezji Rzeszowskiej, do którego ostatecznej redakcji Ks. Prałat wydatnie się przyczynił. Pozostajemy z wielką wdzięcznością... także za wykłady i formowanie naszych alumnów i kapłanów”. Jest autorem podręcznika dla alumnów pt. Prawo małżeńskie Kościoła katolickiego (który w ll. 2000-2013 miał sześć wydań) oraz skryptów (mps) do wszystkich działów prawa kanonicznego, wykładanych w Seminarium Duchownym, i kilkudziesięciu artykułów z zakresu prawa kanonicznego i liturgii. Opracował Statuty dla Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Porabce Uszewskiej (13 stron maszynopisu), przedłożone w Kurii Diecezjalnej do zatwierdzenia (2005).
         Z upoważnienia biskupa ordynariusza przeprowadził szereg dochodzeń (przesłuchań) i napisał do Ojca Świętego szereg  „votum instructoris” i „votum episcopi” z prośbą o udzielenie prezbiterom dyspensy papieskiej od celibatu i pozostałych obowiązków kapłańskich.
         W roku 1974, na wniosek bpa tarnowskiego J. Ablewicza,  został przez Stolicę Apostolską odznaczony godnością kapelana „Jego Świątobliwości”, a 33 lata później (2007) - na wniosek bpa W. Skworca - godnością .prałata honorowego Ojca Świętego.

Ks. Piotr Gajda

Bibliografia

Polscy kanoniści, praca zbiorowa pod red. Joachima Bara OFM Conv., cz. 1, Warszawa 1981, s. 135.
Schematyzm Diecezji Tarnowskiej na rok 1992, część historyczna, s. 105 i 551.
Schematyzm Diecezji Tarnowskiej na rok 1992, część historyczna, s. 105.
Schematyzm Diecezji Rzeszowskiej 1997, s. 36
Krężel E., ks., Małe Seminarium w Tarnowie (1901-1963), w: Roczniki Teologiczno-Kanoniczne, (1983) t. 34, z. 4, s. 118-119 (cały artykuł: s. 85-184).
Kumor B., Diecezja Tarnowska. Dzieje ustroju i organizacji 1786-1985, Kraków 1985, s. 354-355, 374-377 i 516-522.
Sadko Z., Percepcja soborowej odnowy liturgicznej w Diecezji Tarnowskiej za pasterzowania księdza arcybiskupa Jerzego Ablewicza (1962-1990), Tarnów 1997, s. 126-130, 156-175, 189.
Gajda P., ks., Z historii soborowej odnowy obrzędów Mszy świętej w Diecezji Tarnowskiej (1965-1972), w: Cantate Dominum canticum novum. Księga pamiątkowa dedykowana Księdzu Kazimierzowi Pasionkowi, Tarnów 2004, s. 153-224.
IV Synod Diecezji Tarnowskiej. Ad imaginem Ecclesiae univerasalis (LG 23), Tarnów 1982-1986, wyd. Biblos 1990, s. 311, 312,320,322.
Pierwszy Synod Diecezji Rzeszowskiej 2001-2004, Rzeszów 2004. Redakcja statutów: Komisje tematyczne oraz ks. Tadeusz Wyskiel, ks. Piotr Steczkowski, ks. prof. Piotr Gajda. (Na prośbę biskupa rzeszowskiego przepracowałem wszystkie statuty tego Synodu opracowane przez ks. Wyskiela i Steczkowskiego – przesłałem mu 50 stron komputeropisu z dyskietką). Moje przepracowanie zostało uwzględnione, dlatego dopisano mnie do redaktorów tego Synodu. Nie spełniono jednak mojego postulatu dotyczącego przesłania mi tekstu Synodu przed oddaniem go do druku. Dlatego jest błąd w wyliczeniu sankcji zastrzeżonych Stolicy Apost.).
Darowski R. SJ, Kościół i parafia w Błoniu, w: Cur. 138 (1988), s. 232-239 (Ks. dr Piotr Gajda – s. 236-237).
Darowski R. SJ, Szczepanowie nad Dunajcem. Dzieje wsi, parafii katolickiej i gminy kalwińskiej, Kraków 1993, s. 383-385.
Jedynak A., ks., Porąbka Uszewska. Dzieje wsi i parafii, t. 4, Warszawa 1999, s. 228-232.
Rzepa J., ks., Zamyślenia przy sarkofagu biskupa Jana Stepy w pięćdziesiątą rocznicę jego śmierci, Tarnów 2008, s. 58,63,66,71,73,85,93,102,116,126,148,159,160,167,205,289, 324,345.
Ks. Piotr-Mieczysław Gajda, w: Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków,  nowy tom 2009 r.

OPRACOWANIA KS. PIOTRA M. GAJDY WYDANE DRUKIEM
1. IV Synod Diecezji Tarnowskiej, współredaktor statutów: Przewodniczący Komisji Redakcyjnej ks. Piotr M. Gajda, Tarnów 1990;
2.  Ks. Piotr M. Gajda, Prawo małżeńskie Kościoła Katolickiego, Tarnów „Biblos” , w latach 2000 - 2013 r. 6 wydań;
3. Ks. Piotr M. Gajda, „Własny pasterz" . Z dziejów parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i bł. Karoliny w Tarnowie, Tarnów 2003;  
4. Ks. Piotr M. Gajda, Twórca „Polskiego Lourdes" ks. Jan Palka (1870-1938). Z dziejów parafii Porąbka Uszewska, Siedliska Bogusz i Radgoszcz, Tarnów 2004;
5. Pierwszy Synod Diecezji Rzeszowskiej (2001-2004), współredaktor statutów: ks. Piotr M. Gajda, Rzeszów 2004;
6.  Ks. Piotr M. Gajda, Zamyślenia nad „Imionami” Matki Bożej, Tarnów 2004;
7. Ks. Piotr M. Gajda, Z historii soborowej odnowy obrzędów Mszy świętej w diecezji tarnowskiej, w: Cantate Dominum canticum novum. Księga pamiątkowa dedykowana Księdzu Kazimierzowi Pasionkowi, Tarnów 2004,    s. 153-224;
8. Ks. Piotr M. Gajda, Eucharystia sercem przeżywana zadatkiem szczęśliwej wieczności, Tarnów 2005;
9. Ks. Piotr M. Gajda, Wybrany, konsekrowany i posłany. Kapłan w świetle dokumentów Nauczycielskiego Urzędu Kościoła, Tarnów 2006;
10. Ks. Piotr M. Gajda, „Polskie Lourdes" i jego twórca. Przewodnik po historii Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Porąbce Uszewskiej, Tarnów-Porąbka Uszewska 2007;
11. Ks. Piotr M. Gajda, Imię Maryi błogosławią pokolenia. Modlitewnik maryjny, Tarnów-Porąbka Uszewska 2008.
12. Ks. Piotr M. Gajda, Sankcje karne w Kościele  w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego Jana Pawła II oraz późniejszych zmian i uzupełnień. Studium kanoniczno-pastoralne, Tarnów 2008;
13. Ks. Piotr M. Gajda, „Zgasły nasze imiona, ale świecą nasze czyny”. Przemówienia wygłoszone z okazji uroczystości patriotyczno-religijnych w okręgu Tarnów Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Tarnów 2010;  
14. Posłańcy nadziei, pojednania i pokoju. Rozmyślania z Janem Pawłem II i Benedyktem XVI o znaczeniu kapłańskiej posługi. Wybór tekstów i opracowanie: ks. Piotr Mieczysław Gajda, Tarnów 2010;
15. „Musicie być mocni mocą miłości”. Rozmyślania z bł. Janem Pawłem II i Benedyktem XVI o wzniosłości powołania do służby Bożej. Wybór tekstów i opracowanie ks. Piotr Mieczysław Gajda, Rzeszów-Tarnów 2012;
16. Ks. Piotr M. Gajda, Służył Bogu z radością. Ks. dr infułat Jan Rzepa czciciel Matki Bożej lurdzkiej z Sanktuarium-Groty w Porąbce Uszewskiej, Tarnów  2012;
17. Ks. Piotr M. Gajda, Zegnijmy kolana przed Panem, naszym Bogiem. Odnówmy naszą wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii, Kraków 2012;
18. Powołania darem miłości Bożej. Rozmyślania z bł. Janem Pawłem II, Benedyktem XVI i Franciszkiem o potrzebie i godności powołań kapłańskich. Wybór tekstów i opracowanie ks. Piotr Mieczysław Gajda, Tarnów 2013.
19. Sakrament radości, współautor tekstu: ks. Piotr M. Gajda, Tarnów 2014.
20. Ks. Piotr M. Gajda, Niedziela chrześcijanina…, Kraków 2015.